İzmir’den İstanbul’a kısa bir süreliğine gittim. Keyfini çıkartmak istiyordum. İyi niyetinizden ötürü hepinize teşekkür ederim ama ne olur İzmir’de yaşayan insanları bazı şeyler için zorlamayın. Sonra adımız huysuza çıkıyor.
- Denize girmek istemiyoruz dediysek nazlandığımızdan değil, istemediğimizdendir. Heey İzmir’den geldik, Ankara’dan değil. İstanbuldaki plajlar zerre kadar ilgimizi çekmiyor.
- Midye dolma yememiz için ısrar etmeyin. Kuş üzümlü, kuş üzümsüz farketmez, çiğnemeden yutmak zorunda kalıyoruz. İzmir’e gelin biz size yedirelim.
- Dans etmek için bir yere gidelim dediğinizde, dans edilebilecek bir yer hayal ederiz. Kalabalıktan ötürü, tanımadığımız insanların nefesini solumak ya da temas etmemek için insanları ittirmek zorunda kalacağımız bir yer değil.
- N’olur bize İstanbul’un ne kadar sıcak olduğundan yakınmayın, dellenebiliriz. (İzmir’e dün gece 11’de indiğimde sıcaklık 30 dereceydi)
- Metroya girip çıkarken, elimizde valiz varsa güvenlik görevlilerinin yardımcı olmasını, koca valizle turnikelerden geçişe zorlamamasını bekleriz.
Sanırım kriterlerimiz İstanbul’da yaşayanlara göre farklılık gösterdiği için, bir süre adaptasyon sorunu yaşayabiliyoruz.
İstanbul’daki eğlence kavramı aynen dediğin gibi itiş kakış içinde, kalabalıkta dans edememek:)
Bırakın artık şu ”biz” olayını. Ben de İzmirliyim, İstanbul’da midyede yerim, İzmirdeki eğlence hayatının ne kadar kötü olduğunu da bilirim. Bu diaspora kafasıyla bir adım ileriye gidemiyorsunuz maalesef.