Ölüleri, ölü yakma törenleri ve kirliliği ile ün yapmış Ganj Nehri, Hindistan’ın kutsal sayılan aynı zamanda en önemli nehirlerinden birisidir. Ganj diyince aklımıza hep Varanasi’de çekilmiş, kara renkli bir nehir gelir. Aslında Ganj, Varanasi’ye ulaşana kadar bir çok yol, bir çok şehir, bir hayatın içinden geçer. Yaşanmışlıklarla dolar, taşar. Belki de tüm bunlar ona ağır geldiği için bu rengi alır ve kusar içindekileri çevreye.
Hindistan’ın kuzeyinde doğduğu topraklarda, Himalayalar’ın eteklerinde, yeni doğmuş bir bebek misali saftır, tertemizdir, berraktır, yemyeşildir. İşte bu noktalardan birinde Hindistan’ın yoga merkezi sayılan Rishikesh’te, Ganj’ın enerjisini hissetmek ve bir parçası olmak ister. O coşkulu akıntıya karşı koymak pek mümkün değildir, o nedenle yapılabilecek en güzel şey, akıntının bir parçası olmayı kabul edip, Ganj’da rafting yapmaktır.
Bugüne kadar yapmak istediğim ama ertelediğim şeyler listesinde olan raftingi, ilk kez Ganj Nehri’nde deneyimleyecek olmak benim için ayrı bir heyecan kattı. Rishikesh’te sezon dolayısıyla çok fazla turist olmadığı için, olanların da büyük çoğunluğu yoga yapmaktan kalan vakitlerinde, müzik eşliğinde takılmayı tercih ettikleri için, kendimize özel olarak rafting turu organize etmek zorunda kaldık. Ganj’da rafting için iki farklı parkur var, birincisi 13km diğeri ise 21 km idi. Kısa olan kişi başı 400 rupi, uzun olan ise 600 rupiydi (yaklaşık 20-25 tl). Biz Hintli bir arkadaşımızın tavsiyesi ile uzun olanı tercih ettik. 4 kişilik ekibimizi kurduk ve ertesi sabah yola çıkmaya hazırdık.
Sabah erkenden jipler ile gelip bizi aldılar ve muhteşem Ganj manzarası eşliğinde yola çıktık. Kısa bir eğitimden sonra kendimizi Ganj’ın dalgaları ve girdaplarının arasında bulduk. Ganj’ın soğuk suları yüzümüze çarparken bir yandan da akıntı üzerinde botu doğru yöne doğru ilerletmeye çalışıp, adrenalinin kana karışıp vücudumda dolaştığını hissediyordum. 21 km’lik parkurun bitişini gördüğümde, kendimi bottan aşağıya atıp, akıntıya bıraktım. Uzunca bir süre nehrin akıntısı ile yüzünce, botla aramdaki mesafe açıldı ve akıntının ters istikameti yönünde yüzmek zorunda kaldım.
Jipler ile ayrıldığımız Rishikesh’e bot ile geri dönünce, şehrin ortasında şort ve tshirtle kalakaldık. Giysiler Hint örf ve adetlerine uygun değildi belki ama, ben Ganj’ın sularında yıkanıp kutsanmış sayılmaz mıydım?
