Hint Zenginleri ile Takılmak

Hindistan ’ın zengini çok zengin, fakiri çok fakir diye anlatılır ya.. İşte Delhi’ye adım attığımda tam olarak bununla karşılaşacağımı düşünmemiştim.

O güne kadar Hindistan ’da sokakta yatmak zorunda kalmış, tacize uğramış, pasaportunu kaptırıp geri almış birisi olarak başıma gelen en güzel şey Elena ve Sid ile karşılaşmak oldu. Elena 3 yılını Türkiye’de İngilizce öğretmenliği yaparak geçirmiş bir Rus, Sid ise zengin olduğunu sonradan öğrendiğim ailesine resti çekmiş, istemiyorum sizin paranızı diyip biriktirdiği 3 kuruşla seyahat eden bir Hintli.. Rajastan’da karşılaştığım Sid ve Elena ile birlikte maceradan maceraya atılmak, Hindistan seyahatini aşırı keyifli bir hale getiriyordu.

Sid, bizden ayrılıp Delhi’ye arkadaşının doğum gününü kutlamaya gitmiş, biz ise Rajastan seyahatimizi tamamlayıp Delhi’de Sid ile sonrasında buluşma kararı almıştık. Delhi’de kalacak yer olup olmadığını sorduğumda Sid arkadaşı Manu’nun evinde kalabileceğimi söylemişti.

Metro istasyonundan beni arabayla almaya geldiklerinde küçük bir şok yaşadım. Otostop harici bir arabaya binmeyeli 5 ayı geçmişti. Yolda bir ara Sid, Manu’nun babasının general olduğunu ve evlerinin kapısında iki silahlı askerin nöbet tuttuğunu, onları gördüğümde korkmamı söyledi. Ben neden bilmiyorum ama söylediklerini pek ciddiye almadım. Evin kapısına vardığımızda gerçekten kapılar nöbet tutan iki asker tarafından açıldı ve koskocaman bir bahçe içerisindeki müstakil ev gözüktü. Askerleri görünce bir tedirginlik aldı beni. Ne de olsa askeri bir binaya giriyordum ve istediğim gibi girip çıkabilecek miydim emin değilim.

Bar mı film mi tekliflerine yorgun olduğum için film diye cevap verdim. Hindistan ’da olduğum için kafamda Bollywood filmi izleme fikri canlanmışken, Manu bana Nuri Bilge Ceylan filmi izlemek ister misin diye sordu. Nuri Bilge mi?! Şaka mı bu? Hintli bir Nuri Bilge fanatiği ile tanışacağımı hiç düşünmemiştim. Israrlı teklifini ısrarlı bir şekilde red ettikten sonra, adını bile hatırlamadığım saçma sapan bir filme kanaat getirdik ve ben yorgunluktan 5. dakikada uyuyakaldım.

Sabah uyandıktan bir süre sonra Sid saate baktı ve dedi ki, Tuğçe birazdan 3 hizmetçi gelecek, birisi çay isteyip istemediğimizi soracak, başka bir tanesi odayı toplayacak diğeri ise çamaşırları yıkacak. Manu’da bir yandan utanıp sıkılıyor, bir şekillere giriyor. Yok artık diyip yine inanmadım.  Bir süre sonra Manu’nun babası olduğunu düşündüğüm bir adam geldi, bize selam verdi, Hintçe bir şeyler konuştular ve gitti. Yine aynı adam 5 dakika sonrasında elinde çay tepsisi ile karşımda belirdi. İki hafta önce sokakta yatarken, o an birisi bana çay servis ediyordu. Noluyor ya?! Derken diğer iki hizmetçi adam da geldi ve odayı toplamaya başladılar.

Vay arkadaş, ne hayatlar…

Çaylarımızı yudumlayıp olayın şokunu atmaya çalışırken, Manu bana Türk politikası hakkında sorular sormaya başladı. Önce Recep Tayyip Erdoğan dedi. Tamam dedim adını bilebilir. Sonra AKP dedi. Evet diye düşündüm, politika ile ilgili ise parti adını da biliyordur. Ardından Feto ve RTE arasındaki çekişmenin detayları, göz altına alınan gazeteciler ile ilgili sorular sormaya başladı. Bu arada tarih Mart 2015. Daha ortada darbe filan yok. Nasıl bilebilirsin bu kadar detaylı diye sorduğumda, Hindistan ’ın başkanı Modi’nin 4 yıl geriden takip ederek birebir RTE’nin politik duruşunu sergilediğini, o nedenle Türk politikasını çok dikkatli bir şekilde takip ettiklerini anlattı.

Türkiye’yi sıkı bir şekilde takip eden bu arkadaşlar, Türkiye’yi ziyaret etmek istediklerinden bahsettiklerinde, gelip sende kalsak, bulaşıklarını yıkar seni sıkıntıdan kurtarırız dediler. Hindistan ’da iş gücü çok ucuz olduğu için büyük bir kesim makine almak yerine, hizmetçi tutuyor. Bulaşık yıkamanıza gerek yok, evde bulaşık makinesi de, çamaşır makinesi de var dediğimde, gözleri büyüdü ikisinin de. Ne kadar zenginsin sen diye sordular. İnanın sizin kadar değil, inanın değil…